-
1 marszałek
сущ.• маршал* * *marszał|ek♂, Р. \marszałekka, мн. И. \marszałekkowie маршал;\marszałek sejmu маршал сейма; \marszałek polny фельдмаршал; \marszałek dworu гофмаршал, гофмейстер
* * *м, Р marszałka, мн И marszałkowieма́ршалmarszałek sejmu — ма́ршал се́йма
marszałek polny — фельдма́ршал
marszałek dworu — гофма́ршал, гофме́йстер
-
2 Hofmarschall
Hofmarschall m marszałek dworu
См. также в других словарях:
marszałek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. marszałekłkowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} najwyższy stopień wojskowy w niektórych armiach; osoba mająca ten stopień {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
marszałek — m III, D. marszałekłka, N. marszałekłkiem; lm M. marszałekłkowie, DB. marszałekłków 1. «najwyższy stopień wojskowy w armiach niektórych państw; osoba mająca ten stopień» Marszałek Polski, Związku Radzieckiego, Francji. ∆ Marszałek sejmu… … Słownik języka polskiego
dwór — m IV, D. dworu, Ms. dworze; lm M. dwory 1. «obszerny dom mieszkalny charakterystyczny dla dawnych posiadłości ziemskich, dawna siedziba ziemiańska» Dwór modrzewiowy, drewniany, murowany. Śród takich pól przed laty, nad brzegiem ruczaju, na… … Słownik języka polskiego
Маршалок — (польское marszałek, ср. Маршал). В Польше уже в XIV в. существовали придворные чины: великий М. коронный и М. надворный. На обязанности их лежало распоряжение придворными церемониями, удаление непослушных, расследование проступков и наказание… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
majordom — m IV, DB. a, Ms. majordommie; lm M. owie, DB. ów hist. «w państwach frankońskich VII i VIII w.: zarządca dworu i dóbr królewskich; marszałek dworu, zarządca domów wielkopańskich» ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego